karlağr düşeğr

düşer düşer sinirlenirim.
Oturduğum yer bilmemkaç rakımlı tepeyi (evet bildiniz.) biraz geçincedir.Yani yüksekte.Ve kar yağdığı anda buz tutar,otobüs durağına yokuş aşağı yürürken ben düşme korkusuyla yokuşu 20 dk.da iner,geçen giden tüm belediye otobüslerini kaçırırım..Soğuk havalar benim için felaket demektir,nezle ,buzda kayıp düşme aktiviteleridir.Korkuyorum ben kıştan,buzdan,kafa üstü düşücem,sakatlanıcam,elimdeki kitaplar havaya uçuşuvercek diye..of.

Neyse,bugün purgatoirela buluştuk,daha sonra onun arkadaşları almina ve japon geldiler.Bi bira içip kalkalım derken,elektrikler gitti.Bütün kızılay karanlık..Sadece jeneratörü olan yerlerde ışık vardı,neyse mum getirdiler,öyle oturduk biz.Ankaranın tam ortasında da öküzümsü bi elektrik kesintisi acı oluyor.Oha yani merkez.Gerçi türkiye burası olur öyle şeyler (anti klişe timi gelme dövme beni.) Kalktık başka bir yere gidecektik ki,gideceğimiz iki yerin ikisinde de elektrik yoktu eaah evlere dağılalım arkadaşlar moduna girmiştik.Hep kar yüzünden,planlar bozulur,hassas şehir bi de; 2 damla yağmur yağsa elektrik kesilir,kar yağsa yine aynı şey olur.Sıcak havada yine kesilir.Osuruktan nem kapan bi şehir ankara.Bir de bu şehre sinir olduğum için fazlasıyla bok atabilme potansiyeline sahibim,evet...